Kerstpakketten delen voor de kerstgedachte

Ik werk al twintig jaar voor dezelfde baas en altijd heb ik dit naar tevredenheid gedaan. Onze baas uitte op verschillende manieren ook zijn waardering voor het personeel, door ze te belonen met goede beoordelingen en soms met een extra’tje op zijn tijd. Een extra’tje dat natuurlijk altijd erg gewenst was. Zo kregen de werknemers elk jaar trouw hun kerstpakketten, waar dan iets extra’s in zat voor iedereen, iets wat hij persoonlijk heeft uitgekozen. Ik herinner me van elk jaar hoe gewaardeerd ik me voelde door dit soort kerstpakketten en heb het altijd als iets heel waardevols beschouwd. Maar de laatste tijd kan ik het niet meer opbrengen. Ik voel me verantwoordelijk voor anderen hier in Nederland. Er zijn genoeg mensen hier die geen baan hebben, hoe moeten die zich dan voelen. Die hebben al het hele jaar moeite met een baan krijgen en krijgen dan met kerst via kerstpakketten dan ook nog eens niet het schouderklopje dat ze verdienen. Ik vind het vervelend voor mensen dat het zo oneerlijk verdeeld is. Natuurlijk kan het ook niet eerlijk zijn en ben ik zelf erg blij met dat ik een baan heb, en toch vind ik het sneu voor de mensen die minder gefortuneerd zijn dan ik. Mijn collega’s denken er gelukkig net zo over en dus hebben we dit jaar een speciale actie georganiseerd. Met z’n allen zamelen we onze kerstpakketten in en doen we er iets goeds mee. We voelen ons voor en over onszelf ook veel beter als we dit zo doen en bovendien maken we er talloze mensen gelukkig mee. Mensen die nooit meer kerstpakketten krijgen. Mensen die hun kerstdiner bij de voedselbank moeten halen. De kerst gaat toch om delen met z’n allen, dan moeten wij het goede voorbeeld geven.